ZMIERZCH

    ''A to dopiero-mruknął Edward
    -Lew zakochał się w jagnięciu.
    -Biedne głupie jagnię...-westchnęłam
    -Chory na umyśle lew masochista.''

    "I znowu zmierzch - zamruczał pod nosem.
    - Kolejny dzień dobiega końca.
    Choćby nie wiem jaki był piękny, jego miejsce zajmie noc"


Księżyc w Nowiu


    "- Boże! - wykrzyknęłam.
    - Co?
    - Och... Nic. Wszystko.
    - Co dokładnie? - spytał spięty.
    - Ty mnie kochasz!
    Nie mogłam się temu odkryciu nadziwić. Nagle wszystko stało się jasne.
    W oczach Edwarda malowało się jeszcze zatroskanie, ale jego usta wygięły się w tak uwielbianym przeze mnie łobuzerskim uśmiechu.
    - Oczywiście, że Cię kocham. Kocham jak wariat!"

    "-Przecież ja mam dopiero osiemnaście lat!
    -A ja prawie sto dziesięć. Pora się ustatkować."


Zaćmienie


    "-Nic ci nie jest?
    -Wszystko mi jest, chamie jeden! Złamałeś mi jakąś kość w dłoni!
    -Bella, to ty sama ja sobie złamałaś. A teraz przestań tańczyć i pozwól mi ja zbadać.
    -Łapy przy sobie! Wracam do domu!
    -Odwiozę cię - powiedział spokojnie.
    Nawet nie pocierał sobie podbródka, jak na filmach. Byłam żałosna.
    -Dzięki - warknęłam. - Wole pójść pieszo.(...)
    -Nie bądź taka. Odwiozę cię - powtórzył.
    Był na tyle bezczelny, żeby po tym wszystkim próbować mnie złapać.
    -Super! - wydarłam się. - Odwieź mnie! Proszę bardzo! Mam nadzieje, ze Edward skręci ci od razu kark, ty podły, obleśny kundlu!"
    (...)
    "-Nienawidzę cie, Black.
    -To dobrze. Zawsze to jakieś gorące uczucie.
    -Ja ci dam gorące uczucie! Zamorduje cie w afekcie, ot co!"

    "-Bello - zamruczał mi do ucha Edward swoim aksamitnym barytonem.
    - Czy mogłabyś być tak miła i przestać próbować się rozebrać?"

    "-Czyli juz nic nie wskóram. Nie prześpisz się ze mną, dopóki się nie pobierzemy.
    -Z technicznego punktu widzenia nigdy się z tobą nie prześpię.
    Wywróciłam oczami.
    -Świetny dowcip.


Przed Świtem


    Prawda jest taka, że kiedy kocha się tego, kto chce cię zabić, brakuje wyboru. Co mogłam zrobić? Jak mogłam uciec, jak mogłam walczyć, skoro zdałabym wtedy ukochanej osobie ból? Skoro nie chciała ode mnie nic innego prócz mojego życia, jak mogłam jej go nie ofiarować?
    Przecież tak bardzo kochałam...


    Na kogo ja wyglądam? Na czarnoksiężnika z krainy Oz? Potrzebny Ci umysł? Potrzebne Ci serce? Śmiało, bierz moje. Bierz wszystko, co mam.



    - Zostajesz ze mną! - krzyknąłem do niej. - Słyszysz? Nigdzie się nie wynosisz! Zostajesz tutaj, Bella! Dasz radę! Twoje serce musi bić!