Eragon, młody wiejski chłopak znajduje niebieski kamień i przynosi go do domu. Ale zanim udaje mu się sprzedać go handlarzowi, z "kamienia" wykluwa się szafirowy smok, Saphira. Smoka próbuje ukraść zły Urgals, który brutalnie morduje wuja Eragona. Chłopcu i smoczycy w ostatniej chwili udaje się uciec. Od tej chwili Eragon poprzysięga zemstę mordercy wuja i wyrusza na wyprawę by uratować świat i stać się ostatnim legendarnym Jeźdźcem Smoków.

Eragon jest związany z Saphirą magiczną mocą, psychiczną więzią , która wzmacnia ich wzajemną siłę lecz jest trochę...nieprzewidywalna. Król krainy, w której rozgrywa się akcja - Alagaesii - jest także Jeźdźcem, zaprzedał się jednak ciemnej mocy...W książce znajdujemy wszystko co niezbędne dla nowej generacji fantasy; wspaniałe walki , historyczne bronie, tajemniczy spisek i ... kobieta elf, która pojawia się w snach Eragona.

Brisingr oznacza ogień w starożytnej mowie wymyślonej przez Paoliniego i używanej w książce przez Eragona. Jak mówi Christopher Paolini: "Brisingr było pierwszym słowem, które przyszło mi na myśl kiedy zastanawiałem się nad tytułem trzeciego tomu. To jednocześnie jest pierwsze słowo w obcej mowie, którego nauczył się Eragon. Ma jednocześnie szczególne znaczenie dla dziedzictwa Jeźdźców Smoków. W trzecim tomie przygód Eragona okaże się, że Brisingr ma jeszcze większe znaczenie niż Eragon przypuszcza."


Jeśli chodzi o mnie książka niespecjalnie przypadła mi do gustu. Historia intrygująca, głęboka pełna zwrotów akcji. Bohaterowie dynamiczni, ale to czego mi brakuje to po prostu styl. Ogólnie napisane w prostym języku, lecz nieraz pojawiają się słowa górnolotne, które bardzo przeszkadzają w czytaniu i są wręcz niepotrzebne. Opisy są nijakie i pełne niepotrzebnych powtórzeń.
Najlepszą częścią jest tom trzeci. Zobaczymy co będzie dalej